خنده های حباب در باران ـ حبیب حسن نژاد

آماندی، دونیا سالیر دوزلری بوروقلارا، ها! قاتار- قاتار آپاریر یۏللاری قۏروقلارا، ها! . زامان ده ییشدی، گونش آندیمیز دئییل، چۏخدان بولاشمیشیق گئجه - گوندوز قارانقــولوقـلارا، ها! دؤشونده گوللـه گول آچدی قاف اوسته سیمورغون یئتیردی ذیروه لی داغلار قؤزو یۏلوقلارا، ها! کؤر اوغلولار هانی؟ افسانه اولدولار ؛ دونیا - "قیراتـ" ــلار اووسارینی باغلادی قۏدوقلارا، ها! یاوان سؤزون، یالان ایلیغیم لاریندا آختارما دنیز- دنیز گونش‌‌؛ آلدانما شؤرتولوقلارا، ها! … منه قیش

غزلواره ای از سرِ درد، این روزها که حال و روزمان خوش نیست: به تو مربوط نیست شاعرجان! زندگی را عذاب می گیرد مرگ، جان های بی شماران را لحظه ای، پُر شتاب می گیرد حال و روزت همیشه خوش باد! ساغرت از شراب مالامال! غزلی از انارِ گونه ی یار گفته ای؛ بی حساب می گیرد! فقر تا حجله گاهِ تاجرِ ایدز دخترِ خُردسال را بُرده ست، مادرش قصدِ خودکشی دارد، دستِ او را طناب می گیرد عکسِ روزِ جوانی اش را، نه؛ عکسِ تنها جوانِ خود را که زیرِ آوارِ سُرب ها گم شد؛ پیرمردی به قاب می